Eén van de meest hardnekkige en bediscussieerde ideeën over de relatie tussen mannen en vrouwen in het verleden is de theorie van de gescheiden sferen. Zowel in het werk van historici als sociologen is het idee dat vrouwen tussen 1600 en 1850 langzaam van de straat verdwenen een terugkerend thema. Vrouwen zouden zich geleidelijk minder in de publieke sfeer zijn gaan begeven en meer in de privésfeer van het huis. Dit narratief is sterk verbonden met de moderniseringsthese, en heeft voor een patstelling in het debat over gender en stedelijke ruimte gezorgd. Doordat de publieke ruimte nog vaak gezien wordt als een voornamelijk mannelijke ruimte en privéruimte als een typisch vrouwelijke, zien historici de daadwerkelijke en vele mate complexere genderdynamiek in pre-industriële steden regelmatig over het hoofd.